Rozmarynowe risotto

Ogródek balkonowy rozkwita powoli i radośnie. Pomidorki rosną, szczaw, jarmuż i zioła też, tylko szpinak jakoś tak nieśmiale wygląda z ziemi. Nie wiem dlaczego ale jakoś tak ostatnio nie korzystałam z uroków domowego zielnika może dlatego, że balkon jakoś daleko od kuchni ;) Ale biję się w pierś i powracam jako zielna córka marnotrawna, szczególnie że od przyjaciółki dostałam kolejny rodzaj mięty- tym razem imbirową. Już rozmaryn (zioło, które już mam 2 rok) pojawił się w chlebie TUTAJ a tym razem gra 1sze skrzypce w ryżotto, ekhem, przepraszam w risotto :)

ROZMARYNOWE RISOTTO

Skład:

 szklanka ryżu arborio

mała cukinia

100g pieczarek

2 małe starte marchewki

1 cebula

3 łyżki białego wytrawnego wina

łyżka posiekanego świeżego rozmarynu

łyżeczka suszonej szałwi

łyżeczka pieprzu ziołowego

olej

sól

pieprz

W osobnym garnku gotujemy ryż (wiem, że 'prawdziwe' włoskie risotto robi się razem z ryżem, niestety tym razem po prostu nie miałam miejsca, bo robiłam na zapas lubemu do pracy ;)). Na dużej patelni rozgrzewamy olej, na to wrzucamy drobno pokrojoną cebulę. Czekamy aż się zeszkli i dodajemy utartą marchewkę. Po kilku minutach dodajemy pokrojone w kostkę pieczarki i cukinię. Podsmażamy chwilkę wszystko razem, przykrywamy przykrywką i podduszamy 10 minut. Po tym czasie dodajemy białe wino i je redukujemy (czyli zmniejszamy jego objętość na wolnym ogniu), dodajemy przyprawy i chwilę dusimy aby aromat przeszedł na warzywa. Do gotowych warzyw dodajemy ugotowany ryż, mieszamy dokładnie aby aromaty przeszły na ryż. Dobrym pomysłem jest pozostawienie na chwilę pod przykryciem już z wyłączonym ogniem. Dla "włoskiego" wykończenia całości można dodać kilka łyżeczek wegańskiego parmezanu (płatki drożdżowe nieaktywne ze zmielonymi migdałami z przepisu Sylwii klik) albo samych płatków drożdżowych. 

 

 Smacznego!